Je wilt een sterrenstelsel maken, of misschien wil je gewoon lol hebben met sterren, maar... waarom hebben verschillende sterren verschillende kleuren? Wat zijn de verschillende soorten sterren? Geen probleem, vandaag laat ik je alles zien over sterren en de smaken waarin ze komen.
Introductie
Astronomen classificeren sterren op een spectrum, en deze classificatie wordt de spectra van de ster genoemd. Je hebt misschien wel of niet gehoord van de OBAFGKM. Deze zeven letters worden gebruikt om sterren te classificeren op basis van hun temperatuur, gerangschikt van heet naar koel. Ze kunnen worden herinnerd door de uitdrukking "Oh Be A Fine Guy / Girl Kiss Me."
Hoe dan ook, laten we eens naar deze sterren kijken, zullen we?
De hoofdreeks
Inleiding tot de hoofdreeks
Hoofdreekssterren zijn in evenwicht. Ze verbranden vrolijk waterstof als brandstof voor kernfusie en zetten het om in helium. Dit zijn de meest voorkomende sterren en worden in hun classificatie weergegeven met het Romeinse cijfer V. De zon is een hoofdreeksster.
O-type sterren
O-type hoofdreekssterren zijn de meest massieve sterren (afgezien van Wolf-Rayet-sterren) en zijn blauw. Hun temperatuur is minstens 30,000 K en ze hebben over het algemeen een massa van 16 tot 100 keer die van de zon (het lijkt erop dat een willekeurig gegenereerde ster in het spel niet zo massief is). Ze zijn van korte duur en zijn uiterst zeldzaam: ze omvatten ongeveer 0.00003% van alle hoofdreekssterren!
O-type sterren zullen veel van hun massa verliezen naarmate ze ouder worden (niet weergegeven in-game), en ze zullen slechts een paar miljoen jaar in de hoofdreeks blijven, omdat ze hun brandstof snel doorbranden. Ze zullen waarschijnlijk geen planeten hebben, omdat ze hun planeetschijfmateriaal van zich af zullen blazen.
B-type sterren
Hoofdreekssterren van het type B zijn de meest voorkomende blauwe sterren. Hun kleur is vergelijkbaar met die van het O-type, maar met een lichte witachtige tint. Hun temperatuur varieert van 10,000 tot 30,000 K, en hebben massa's die over het algemeen variëren van 2.1-16 keer die van de zon.
B-type sterren hebben een korte levensduur, maar nog steeds langer dan het O-type. Verwacht dat ze de hoofdreeks ergens tussen 10 en 250 miljoen jaar na hun geboorte zullen verlaten. Ze omvatten ongeveer 0.13% van alle hoofdreekssterren.
A-type sterren
Hoofdreekssterren van het type A zijn witte sterren met een blauwachtige tint. Hun temperatuur varieert van 7,500 tot 10,000 K met massa's variërend van 1.4 tot 2.1 keer de massa van de zon. Ze omvatten ongeveer 0.6% van alle hoofdreekssterren en zijn van korte duur.
F-type sterren
F-type sterren zijn witte hoofdreekssterren. Ze hebben een witte kleur met temperaturen van 6,000 tot 7,500 K. Hun massa varieert van 1.04 tot 1.4 keer de massa van de zon.
Witte hoofdreekssterren blijven minstens een miljard jaar in de hoofdreekssterren en vormen ongeveer 3% van de hoofdreekssterren. Als uw systeem een bewoonbare, levendragende planeet heeft met een ster met een hogere massa, richt u dan op de onderkant van het massabereik, omdat dit voldoende tijd geeft voor de ontwikkeling van complexe levensvormen.
G-type sterren
Sterren van het G-type worden "gele dwergen" genoemd, hoewel ze in werkelijkheid een witte kleur hebben met een licht geelachtige tint. Hun temperaturen variëren van 5,200 tot 6,000 K, en hun massa varieert over het algemeen van 0.8 tot 1.4 keer de massa van de zon.
Deze sterren vormen ongeveer 7.6% van de sterren in de hoofdreeks en zullen ongeveer 10 miljard jaar meegaan. De zon is een ster van het G-type.
K-type sterren
K-type sterren, ook wel "oranje dwergen" genoemd, hebben een geeloranje kleur en temperaturen variëren van 3,700 tot 5,200 K. Hun massa varieert over het algemeen van 0.45 tot 0.8 keer die van de zon, en vertegenwoordigen ongeveer 12.1% van alle belangrijke -reeks sterren.
Deze sterren zullen een tijdje meegaan, zeker 14 miljard jaar.
M-type sterren
M-type sterren, ook bekend als "Rode dwergen", zijn de minst massieve sterren, variërend van 0.08 tot 0.45 keer die van de zon, en hun temperaturen variëren van 2,400 K tot 3,700 K. Dit zijn de meest voorkomende hoofdreeksen sterren, aangezien ze 76% van hen uitmaken. Desondanks zijn ze zo zwak dat niemand op aarde met het blote oog zichtbaar is.
Planeten die rond deze sterren draaien, zullen waarschijnlijk getijde-locked zijn, wat betekent dat de ene kant zal worden geconfronteerd met oneindig daglicht en de andere kant in eindeloze duisternis.
Ook zijn veel rode dwergen UV Ceti of "flare stars", wat betekent dat ze vaak zonnevlammen van hun oppervlak uitbarsten. Dit zal een uitdaging zijn voor alle levensvormen op nabijgelegen planeten.
Sterren na de hoofdreeks
Sterren na de hoofdreeks hebben de hoofdreeks verlaten en hebben geen waterstof meer in hun kernen. Ze zullen te vaak opzwellen in hun oorspronkelijke grootte en hun helderheid zal enorm toenemen. Hun temperatuur zal echter afnemen. Ze worden nog steeds geclassificeerd met behulp van het OBAFGKM-systeem, maar worden in plaats daarvan weergegeven door de Romeinse cijfers IV (sub-reuzen), III (reuzen), II (heldere reuzen), Ib (dim superreuzen), Iab (matige lichtsterkte superreuzen) Ia (helder superreuzen), of 0 (hyperreuzen, ook weergegeven met Ia+).
onderreuzen
Onderreuzen beginnen net aan het einde van de hoofdreeksfase van hun levenscyclus, en hun temperatuur varieert van ster tot ster, afhankelijk van hun massa en leeftijd. Ze zullen groter en helderder zijn voor hoofdreekssterren met dezelfde temperatuur.
Giants
Reuzen zijn sterren die zijn geëvolueerd van het subreuzenstadium. Ze zullen veel groter zijn dan de hoofdreekssterren en helderder dan de subreuzen.
Als ze een massa hebben die vergelijkbaar is met die van de zon, zullen ze uiteindelijk terugkeren naar de subreuzenfase met een verminderde massa voordat ze weer terugkeren naar de gigantische fase in de asymptomatische reuzentak (AGB). Ze zullen dan pulseren en elke keer massa verliezen, totdat alles wat overblijft de kern is, die vanaf dat punt een witte dwerg zal worden genoemd (daarover later meer).
Als ze echter massiever zijn dan de zon, zullen ze verder vorderen...
Heldere reuzen
Deze lijken op reuzen, maar zijn helderder en groter.
Superreuzen
Superreuzen zijn geëvolueerd van massieve reuzensterren, en deze zullen enorm zijn. Deze sterren zullen hun leven beëindigen in een Type-II Supernova, maar de meest massieve van alle sterren kan nog verder vorderen...
hyperreuzen
Hyperreuzen zijn ENORM. Hun straal kan oplopen tot 6 AU! Ze zijn ook ZEER zeldzaam en staan op het punt om Supernova te worden zoals de Superreuzen, waarna ze ofwel een neutronenster of een zwart gat zullen worden.
Dode sterren
Na de fase na de hoofdreeks laten sterren meestal een stellair overblijfsel achter, die allemaal klein van formaat zijn, maar een hoge massa hebben voor die grootte.
Witte dwergen
Witte dwergen zijn het resultaat van een zonachtige ster na zijn dood. Ze zullen een aanzienlijke hoeveelheid massa hebben verloren en zullen geleidelijk afkoelen naarmate ze ouder worden, hoewel dit een hele tijd zal duren. Uiteindelijk (en hypothetisch) zullen ze afkoelen tot het absolute nulpunt (0 K of -273 Celsius), waarna ze een "zwarte dwerg" zullen worden genoemd.
Witte dwergen hebben een straal die vergelijkbaar is met die van de aarde, maar ze zullen een massa hebben die meer vergelijkbaar is met die van de zon. Nog vreemder, hun straal zal afnemen wanneer de massa wordt vergroot.
Als witte dwergen groter zijn dan ongeveer 1.4 keer de massa van de zon, zullen ze exploderen in een supernova van het type Ia.
Neutronensterren
Neutronensterren zijn het resultaat van type II supernova's, die zullen optreden wanneer de massa van de reuzenster 8 keer die van de zon overschrijdt. Deze zijn zelfs kleiner dan witte dwergen, ongeveer enkele kilometers, maar hun massa zal veel beter vergelijkbaar zijn met die van de zon!
Als een neutronenster een magnetisch veld heeft en snel ronddraait, is het een pulsar.
Zwarte gaten
Zwarte gaten worden geclassificeerd op basis van grootte, maar we zullen ons concentreren op de stellaire zwarte gaten. Ze worden gevormd wanneer een ster met een massa van minstens 15 keer die van de zon sterft (hoewel dit in het spel lager lijkt te zijn). Zwarte gaten worden niet gemeten aan de hand van de straal, maar eerder aan de hand van de schwartzchild-straal. Dit vertegenwoordigt het "zwarte" deel van het zwarte gat. Dat wil zeggen, elk licht dat dit kruist, zal niet kunnen ontsnappen.
Dat is alles wat we hiervoor vandaag delen Universe-sandbox gids. Deze handleiding is oorspronkelijk gemaakt en geschreven door Broodstengel Kerman. Als we deze handleiding niet kunnen bijwerken, kunt u de laatste update vinden door deze te volgen link.